💃 Do Przodu Prawą Rękę Daj

Policjant stoi bokiem, lewą rękę ma podniesioną prostopadle do ciała i zgiętą w łokciu, a prawą wykonuje gest przywołujący - pojazdy znajdujące się po jego prawej stronie mogą skręcić w lewo. Policjant jedną dłoń trzyma pionowo na wysokości twarzy, a drugą poziomo z tyłu głowy - sygnalizuje otwarcie ruchu dla kierowców Symetrycznie po lewej znajduje się również zwrócony do środka mężczyzna, który ubrany jest, jak główna postać w płaszcz lub pelerynę, zbroję i buty żołnierskie. Osoba ta w dodatku wyciąga do przodu prawą rękę. Przy tej postaci stoi najprawdopodobniej pies. Na prawo i lewo od tych postaci znajdują się płaczące kobiety. ,,Do przodu prawą rękę daj do tyłu prawą rękę daj Do przodu prawą rękę daj i pomachaj nią Bo przy woogie woogie boogie trzeba w koło kręcić się No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy Woogie boogie ahoj/x3 I od nowa zaczynamy taniec ten Do przodu lewą rękę daj” 7. KONKURS „ KTO ZE MNĄ ZATAŃCZY” – 6 dziewczyn, 6 Zuzanna Jastrzębska-Krajewska znana jako Pani Zuzia wraz z córką Polą przybliży muzyczno-ruchową zabawę „Do przodu, do tyłu” z publikacji „Ruch + muzyka = ma do przodu prawą rękę daj. i pomachaj nią. Ref.: Bo przy boogie, boogie-woogie trzeba w koło kręcić się, no i klaskać trzeba, raz, dwa, trzy. Boogie-woogie, ahoj! (x3) I od nowa zaczynamy taniec ten. Dzieci tańczą w kręgu, zwrócone twarzami do środka koła. Gestami ilustrują tekst piosenki: Boogie boogie woogie Do przodu prawą rękę daj Do tyłu prawą rękę daj Do przodu prawą rękę daj I pomachaj nią Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy Boogie woogie ahoj x3 I od nowa zaczynamy taniec ten Do przodu lewą rękę daj Do tyłu lewą rękę daj Do przodu lewą rękę daj I pomachaj nią "Boogie boogie woogie Do przodu prawą rękę daj Do tyłu prawą rękę daj Do przodu prawą rękę daj I pomachaj nią Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy Boogie woogie" Kształtowanie poczucia przynależności do rodziny. Poznawanie podstawowych zasad poruszania się pieszego. Wdrażanie do zachowania bezpieczeństwa na drodze. Wdrażanie do zachowania bezpieczeństwa na placu zabaw. Kształtowanie cierpliwości, umiejętności czekania na swoją kolej. Tak słońce świeci / unosimy ręce do góry i pokazujemy słońce rozkładając ramiona tak maszerują dzieci.. /marsz w miejscu tak płyną chmurki po niebie / kołyszemy rękami w prawą i lewą stronę Boogie boogie woogie Do przodu prawą rękę daj Do tyłu prawą rękę daj Do przodu prawą rękę daj I pomachaj nią Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy Boogie woogie ahoj x3 I od nowa zaczynamy taniec ten Do przodu lewą rękę daj Do tyłu lewą rękę daj Do przodu lewą rękę daj I pomachaj orientacja w schemacie ciała: daj lewą rękę, tupnij prawą nogą itp., orientacja w przestrzeni: idź 2 kroki do przodu, do tyłu, na lewo, w prawo, ćwiczenia graficzne: zaznacz kreską prawy róg, u góry narysuj zieloną kreskę, dyktando graficzne jest najtrudniejszym ćwiczeniem i wymaga doskonałej orientacji przestrzennej. Otwieramy drzwi samochodu stojąc twarzą do przodu pojazdu. Przy wydobyciu poszkodowanego kierowcy wkładamy prawą rękę pod jego prawą pachę i chwytamy za żuchwę w celu stabilizacji głowy i odcinka szyjnego, jednocześnie opierając potylicę poszkodowanego o własne ramię (w przypadku pasażera odpowiednio lewą rękę pod lewą 4dXyAA. Boogie Woogie – zapraszamy do wesołej zabawy. Boogie boogie woogie Do przodu prawą rękę dajDo tyłu prawą rękę dajDo przodu prawą rękę dajI pomachaj niąBo przy boogie woogie trzeba pokręcić sięNo i klaskać trzeba raz, dwa, trzyBoogie woogie ahojBoogie woogie ahojBoogie woogie ahojI od nowa zaczynamy taniec tenDo przodu lewą rękę dajDo tyłu lewą rękę dajDo przodu lewą rękę dajI pomachaj niąBo przy boogie woogie trzeba pokręcić sięNo i klaskać trzeba raz, dwa, trzy… Słuchaj i wykonuj ćwiczenia zgodnie z tekstem piosenki. Gimnastyka przedszkolaka. Zestaw ćwiczeń wzmacniająco – rozciągających dla dzieci. Każda pozycja ze zdjęcia – dziecko wytrzymuje kilka sekund – podpór (deska) przodem – wykrok – siad rozkroczny – stanie na rękach, przodem do ściany – stanie wyprostowane, ręce w górę, brzuszek wciągnięty – skłon, lekko ugięte kolana, plecki proste „skoczek narciarski” – przysiad przy ścianie „krzesełko” – niski, szeroki przysiad, kolanka na zewnątrz – podpór tyłem – leżenie tyłem, biodra w górę A teraz hop, hop do góry i gonitwa przy piosence. Na zakończenie znana nam już zabawa – ręce do góry… Udanej zabawy! Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 4 sierpnia 2020 roku. Temat: Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała – wyczuwanie łokci i kolan Uczestnicy: uczniowie edukacji wczesnoszkolnej – mało liczna grupa np. oddział integracyjny Czas: 45-60 minut (zależnie od liczby uczniów) Miejsce: sala gimnastyczna Cele ogólne: rozwijanie świadomości własnego ciała oraz przestrzeni,rozwijanie komunikacji i umiejętności współpracy,kształtowanie poczucia bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego,budowanie zaufania do samego siebie oraz wiary we własne możliwości. Cele szczegółowe – uczeń: zna nazwy poszczególnych części ciała i potrafi je wskazać u siebie oraz innych osób,umie wykonać ćwiczenia z zakresu schematu ciała jak i orientacji w przestrzeni,rozumie pojęcia przód, tył, obok, prawo, lewo, pod, nad,potrafi zaufać innym uczestnikom zabaw,integruje się z zespołem klasowym,rozumie polecenia nauczyciela i poprawnie na nie reaguje,potrafi komunikować się z rówieśnikami,wdraża się do zgodnej współpracy z innymi dziećmi,dba o bezpieczeństwo własne i innych,czerpie radość z wysiłku fizycznego oraz kontaktów społecznych,rozwija poczucie bezpieczeństwa wśród kolegów z klasy,kształtuje zaufanie do siebie i współćwiczących,rozwija wiarę we własne możliwości oraz poczucie własnej wartości w oparciu o pozytywne doświadczenia i informacje zwrotne od nauczyciela oraz pozostałych uczestników zajęć. Metody: metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne Formy pracy: indywidualna jednolita,zbiorowa jednolita. Pomoce dydaktyczne: kolorowe gumki-frotki,gazety,koce,płyta CD do publikacji „W co się bawić z dziećmi?”,płyta CD z nagraniem muzyki relaksacyjnej np. „Spokojne wody” wydawnictwa Point Music,odtwarzacz CD. Przebieg zajęćZestaw ćwiczeńPowitanieJak się czujesz? (sprawdzenie listy obecności, przywitanie się z każdym z uczniów, z jednoczesnym nałożeniem przez nauczyciela gumki-frotki na prawy nadgarstek dziecka)Dzień dobry, … (nauczyciel podaje imię witanego ucznia)!Witamy cię!Jak się dziś czujesz, pytamy cię?(uczeń podaje prawą dłoń nauczycielowi, odpowiada „Dzień dobry” i mówi jakie jest jego samopoczucie)Schemat ciałaPrzestrzeń„Boogie-woogie” („W co się bawić z dziećmi” s. 78-79)Do przodu prawą rękę daj,do tyłu prawą rękę daj,do przodu prawą rękę daji pomachaj Bo przy boogie, boogie-woogie,trzeba w koło kręcić się,no i klaskać trzeba, raz, dwa, ahoj! (x3)I od nowa zaczynamy taniec przodu lewą rękę daj,do tyłu lewą rękę daj,do przodu lewą rękę daji pomachaj Bo przy boogie, boogie-woogie,trzeba w koło kręcić się,no i klaskać trzeba, raz, dwa, ahoj! (x3)I od nowa zaczynamy taniec przodu prawą nogę daj,do tyłu prawą nogę daj,do przodu prawą nogę daji pomachaj Bo przy boogie, boogie-woogie,trzeba w koło kręcić się,no i klaskać trzeba, raz, dwa, ahoj! (x3)I od nowa zaczynamy taniec przodu lewą nogę daj,do tyłu lewą nogę daj,do przodu lewą nogę daj,i pomachaj Bo przy boogie, boogie-woogie,trzeba w koło kręcić się,no i klaskać trzeba, raz, dwa, ahoj! (x3)I już na tym zakończymy taniec ten.(Dzieci tańczą w kole, twarzami zwrócone do ilustrują treść piosenki:(1) wyciągają prawą rękę do przodu,(2) przenoszą ją do tyłu,(3) znów do przodu,(4) machają następnych zwrotkach wymieniają kolejne części ciała…(ref.): (1, 2) dzieci tańcząc, wykonują pełny obrót,(3) klaszczą,(4) zbliżają się do środka koła, podskakują, unosząc ręce do góry i wykrzykują: Ahoj!,następnie cofają się, podskakują w górę i ponownie wykrzykują: Ahoj!,kolejny raz zbliżają się do środka koła, podskakują i wykrzykują: Ahoj!,(5) cofają się i klaszcząŚwiadomość łokci i kolanCała grupa stoi. Wszyscy masują najpierw swoje łokcie, a później kolana. Chodzenie na ugiętych w kolanach nogach i witanie się z napotkanymi osobami łokciami i kolanami. Chodzenie z wysoko unoszonymi kolanami i rękoma ugiętymi w łokciach. Dotykanie kolanami do łokci jednostronne, w parach. Jedna osoba z pary – w klęku podpartym – tworzy ze swojego ciała mostek/domek. Drugie dziecko z pary przechodzi dołem pod mostem/domkiem, po czym opierając dłonie na wysokości jego pasa biodrowego, przeskakuje przez nogi kolegi. Na hasło nauczyciela dzieci zamieniają się dzieci wykonuje klęk podparty – ustawia się głowami w tym samym kierunku, bardzo ściśle dotykając się barkami i biodrami. Czwarte dziecko kładzie się (brzuchem lub plecami) w poprzek ich pleców i jest kołysane w przód i tył, na boki i w kółko. Na hasło nauczyciela dzieci zamieniają się narelacji „z”Wagoniki-pociągDzieci siedzą parami, tworząc „foteliki-wagoniki”. Pary łączą się w czwórki, a później wszyscy tworzą pociąg, który na hasło nauczyciela przesuwa się w przód, w tył, prawo, lewo. Na koniec wszyscy, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, przewracają się na plecy lub na bok – „pociąg się wykoleił”.JaskiniowiecZabawa w parach. Nauczyciel wyznacza pary. Dzieci ustalają między sobą, kto będzie „jedynką”, a kto „dwójką”. Na hasło nauczyciela „jedynki” kładą się na plecach, a „dwójki” chwytając je za nogi w stawie skokowym, ciągną je po podłodze, po całej sali, dbając przy tym, aby z nikim się nie zderzyć. Na hasło nauczyciela następuje zmiana miĆwiczenie w parach. Dzieci ustalają między sobą, kto będzie „jedynką”, a kto „dwójką”. Każda para otrzymuje od nauczyciela kartkę gazety. Dzieci chwytają za rogi rozłożoną gazetę. „Jedynka” z otwartymi oczyma prowadzi „dwójkę (która ma oczy zamknięte), tak by z nikim się nie zderzyć. Na hasło nauczyciela następuje zmiana zespoły. Każdy z nich otrzymuje od nauczyciela koc. W każdym zespole jedno dziecko – „rybka”, kładzie się na brzuchu i chwyta za brzeg koca. Pozostała czwórka – „rybacy” chwyta drugi brzeg koca i ciągnie swoją „rybkę” po całej sali. Na hasło nauczyciela uczniowie zamieniają się rolami, tak by każdy doświadczył bycia „rybakiem” i „rybką”.ĆwiczeniarelaksacyjnePlażowanieWszyscy leżą na brzuchach w kręgu, tak by się widzieli, głowa oparta na rękach, które opierają się łokciami o podłogę. Machanie obiema nogami jednocześnie, naprzemiennie; podnoszenie i opuszczanie złączonych nóg, bicie braw stopami; machanie prawą ręką, machanie lewą narelacji„przeciwko”SpychaczĆwiczenie w parach. Dzieci siadają tyłem do siebie na podłodze (stykając się plecami) z nogami ugiętymi w kolanach. Mocno zapierają się stopami o podłogę i na hasło nauczyciela próbują przepchnąć kolegę z pary, nie dając mu się przy tym potrzasku (kolana)Ćwiczenie w parach. Dzieci ustalają między sobą, kto będzie „jedynką”, a kto „dwójką”. „Jedynka” klęczy zwrócona przodem do „dwójki”, która siedzi na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach oraz rękoma opartymi za plecami o podłogę. „Dwójka” mocno dociska do siebie kolana, a „jedynka” z wyczuciem próbuje je rozdzielić. Następnie „dwójka” stara się sama rozdzielić swoje kolana, a „jedynka” mu to utrudnia, dociskając je z zewnątrz rękoma. Na hasło nauczyciela następuje zmiana potrzasku (łokcie)Ćwiczenie w parach. Dzieci ustalają między sobą, kto będzie „jedynką”, a kto „dwójką”. „Jedynka” klęczy na podłodze zwrócona przodem do „dwójki”, która klęczy z rękoma ugiętymi w łokciach. „Dwójka” mocno dociska do siebie łokcie, a „jedynka” z wyczuciem próbuje je rozdzielić. Następnie „dwójka” stara się sama rozdzielić swoje łokcie, a „jedynka” utrudnia jej to, przyciskając z wyczuciem, z zewnątrz swoje dłonie. Na hasło nauczyciela następuje zmiana dzieli klasę na dwa, najlepiej równoliczne, zespoły – „jedynek” i „dwójek”. „Jedynki” siadają z nogami ugiętymi w kolanach na podłodze, tworząc koło. Chwytają swoich sąsiadów z prawej i lewej strony pod łokcie, a na hasło nauczyciela mocno się trzymają razem, tak by nie dać rozpakować stworzonej przez siebie „paczki” zespołowi, stojących za nimi „dwójek”. „Dwójki” „rozpakowują paczkę” zdecydowanie, lecz z wyczuciem, tak by nikomu nie zrobić krzywdy. Na hasło nauczyciela następuje zmiana „Rzeczka” („Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki” s. 17)Ćwiczenie w parach. Dzieci ustalają między sobą kto będzie „jedynką”, a kto „dwójką”. Początkowo „jedynki” wykonują masażyk „dwójkom”, po czym następuje zmiana ról. Nauczyciel głośno recytuje wierszyk, którego treść dzieci ilustrują określonymi ruchami, pokazywanymi przez wije się rzeczka, jak błyszcząca wstążeczka. („Jedynka” siedzi na podłodze, zwrócona do „dwójki” plecami. „Dwójka” rysuje palcem na plecach „jedynki” linię falistą)Tu się srebrzy, tam ginie, („Dwójka” delikatnie drapie „jedynkę” po plecach i zatrzymuje się na jej karku u nasady włosów)a tam znowu wypłynie. (Następnie „dwójka” przenosi swoją dłoń pod pachę „jedynki” i szybko ją wyjmuje)Ćwiczeniaoparte narelacji„razem”Podskoki w trójkachNauczyciel dzieli klasę na trzyosobowe zespoły. Dzieci ustalają między sobą, kto będzie „jedynką”, kto „dwójką” a kto „trójką”. „Jedynki” i „dwójki” stają po obu stronach „trójki” i na hasło nauczyciela podtrzymując ją pod łokcie, pomagają jej, jak najwyżej podskoczyć. Dla ułatwienia „trójki” trzymają łokcie jak najbliżej tułowia. Na hasło nauczyciela dzieci zamieniają się w koleWszyscy uczestnicy zajęć siadają w kole i trzymają się za ręce. Cała grupa jednocześnie porusza się do wewnątrz koła, następnie na zewnątrz, w lewo, po czym w prawo, tak by krąg nie został przy muzyce relaksacyjnejPozostając w kole dzieci kładą się na brzuchu z rękoma podłożonymi pod brodę. Odpoczywają wsłuchując się w odtwarzaną wraz z nauczycielką stają w kole, trzymając się za ręce. Prowadząca przekazuje „iskierkę”, czyli uścisk dłoni dziecku, stojącemu po prawej stronie, dziękując uczniom za zajęcia. Dzieci kolejno przekazują „iskierkę” w prawą stronę, mówiąc nazwę zabawy, która najbardziej im się podobała. Gdy uścisk dłoni dotrze do nauczycielki od dziecka, stojącego po jej lewej stronie, mówi „Dziękuję, wróciła”.Do zobaczenia na kolejnych zajęciachDzieci wychodząc z sali, żegnają się indywidualnie z nauczycielką, podając jej prawą dłoń oraz mówiąc nazwę ćwiczenia, które najbardziej im się podobało. Prowadząca odwzajemnia uścisk dłoni każdego ucznia i zdejmuje z jego nadgarstka gumkę-frotkę. Bibliografia: Bogdanowicz M., Okrzesik D. (2005). Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Gdańsk: Wydawnictwo M. (2004). W co się bawić z dziećmi? Zabawy wspomagające rozwój dziecka. Gdańsk: Wydawnictwo M. (2003). Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. Autor: Anna Styrcz-Jędrzejek – Czytelniczka Portalu Tekst piosenki: 1. Do przodu prawą rękę daj do tyłu prawą rękę daj do przodu prawą rękę daj i pomachaj nią bo przy boogie woogie boogie trzeba pokręcić się no i klaskac trzeba raz dwa trzy 2. Do przodu lewą rękę daj do tyłu lewą rękę daj do przodu lewą ręke daj i pomachaj nią bo przy boogie woogie boogie trzeba pokręcić się no i klaskac trzeba raz dwa trzy 3. Do przodu prawą nogę daj do tyłu prawą nogę daj do przodu prawą nogę daj i pomachaj nią bo przy boogie woogie boogie trzeba pokręcić się no i klaskac trzeba raz dwa trzy 4. Do przodu lewą nogę daj do tyłu lewą nogę daj do przodu lewą nogę daj i pomachaj nią bo przy boogie woogie boogie trzeba pokręcić się no i klaskac trzeba raz dwa trzy Panie Boże miej mnie /DG W swojej opiece zawsze, /AD Kiedy bawię się, śpiewam, /DG Nawet wtedy, kiedy klaszczę. /A Pomóż mi być dobrym zuchem, /GA Pomóż dobrze służyć Polsce. /Dh Wiem, że niełatwa to jest rzecz, /GA Ale obiecuję, że postaram się. /DhGA Każdy z nas się postara, postara, postara, Aby nie był ofiara, ofiara, leń. Fason trzymać cała rzecz! Śmiech to zdrowie, z płaczem precz! Humor grunt, troski w kąt. Zuchy robią wielki bunt. Choć nas bieda przyciska, przyciska, przyciska, Od nas zuchów śmiech tryska, śmiech tryska - wciąż. Płacze tylko mazgaj, tchórz, lecz my zuchy ani rusz. I kto chce, i kto chce ,lecz my zuchy nigdy nie. Każdy z nas się każdy postara, postara, postara, żeby nie był ofiara, ofiara, leń. Fason trzymać − cała rzecz, Śmiech, to zdrowie, z płaczem precz, Humor grunt, troski w kąt, Zuchy robią wielki krąg...” Każdy zuszek zdobyć może /D Gwiazdki trzy w białym kolorze. /A7 Gdy pierwszą gwiazdkę zdobędzie, /D Zuch wtajemniczony będzie. Szabadada, tibidibidi /x3 Zuch wtajemniczony będzie! Gwiazdki dwie tłumaczą wiele, Zuch jest sprawny w każdym dziele. Nie ma przeszkód dlań przy pracy, Tacy z zuchów są wojacy. Szabadada, tibidibidi /x3 Tacy z zuchów są wojacy! Teraz trzecia gwiazdka leci, Tu uwaga wszystkie dzieci, Mówiąc w sposób bardziej twórczy, Zuch być musi opiekuńczy! Szabadada, tibidibidi /x3 Zuch być musi opiekuńczy! Raz dobosz zuch szedł sobie ulicami, /D A I bił za dwóch w swój bęben pałeczkami, /A7 Ran, ran, ran pata plan w swój bęben pałeczkami. /D A D h e A D Na bębna głos tłum zleciał się z oddali, By ujrzeć, kto tak dzielnie w bęben wali, Ran, ran, ran pata plan tak dzielnie w bęben wali. Królewna gdy dobosza zobaczyła, Różyczki trzy z balkonu mu rzuciła, Ran, ran, ran pata plan z balkonu mu rzuciła. A do tych róż swe serce uwiązała, Bo w nim się już prawdziwie zakochała, Ran, ran, ran pata plan prawdziwie zakochała. Był piękny ślub wesele huczne po tym, On u jej stóp swe serce złożył złote, Ran, ran, ran pata plan swe serce złożył złote. sł. i muz. J. Gmerek Dobranoc, słoneczko śpij. /D A G A Dobranoc, piękne bajki śnij, ach śnij. Aniołku, stróżu mój, Ty także tej nocy, Proszę przy mnie stój. Jedna łapka, druga łapka ja jestem niedźwiadek Jedna ... Jedna łapka, druga łapka ja jestem niedźwiadek Jedna nóżka, druga nóżka a to jest mój zadek Lubię miodek, kocham miodek podbieram go pszczółkom jedną łapką, drugą łapką albo ciągnę rurką Śpiewana na zobowiązaniach instruktorów harcerskich. Tam w lesie nad jeziorem, wśród wysokich smukłych drzew /CFC Wesoły ogień płonie i echo niesie śpiew /CG Najmilej nam się gwarzy w tę letnią, jasną noc. /CFC Młodzi, starzy z ognia czerpią swoją moc. /CGC Płyną pieśni w letną noc, tam młodzi starzy, Z ognia czerpią moc. /CFCGC Idziemy prostą drogą, by o nowy walczyć ład, O nowe, lepsze życie, o nowy lepszy świat. Idziemy ramię w ramię w ten letni jasny dzień, A nad nami instruktorska płynie pieśń. Ramię w ramię! Jasny dzień Niech nam harcerska niesie nasza pieśń ! Podajmy sobie dłonie i mocny zwiążmy krąg, Niech iskra twórczej pracy przeniknie z rąk do rąk ! Romantyzm naszych marzeń W powszedni wplećmy dzień , Chodźmy dalej, chodźmy wyżej, ponad cień ! Instruktorski zwiążmy krąg, Niech przyjaźń krzepi siłę naszych rąk ! słowa Jadwiga Zienkiewicz, muzyka Janusz Ekiert Gdy zuchy śpiewają, to smutki pryskają, Weselą się duzi i mali. A piosenka ich płynie Po polskiej krainie, W śród mórz dźwięczy, dźwięczy na fali. Uderza piosenka W wieśniacze okienka I każdy jej słucha ciekawie. A piosenka wciąż płynie. Na Mazowsza równinie I w Tatrach, i w morskiej mknie fali. Gdy zuchy śpiewają, Serduszka wkładają Calutkie w dźwięk swojej piosenki. A piosenka ich leci Do słońca co świeci, Co złotem promieni świat cały … Więcej wierszy na temat: Miłość « poprzedni następny » Dedykuję tym, których trzeba kochać naprawdę wyjątkowo, bo oni nas tak właśnie kochają! Do przodu prawą rękę daj Do tyłu lewą rękę daj… Śpiewa mu do zabawy przyjaciółka Mama, ciocia i koleżanka Do tej melodii dołącza tęczowe kółka Na główce dziś nie ma ze słońca wianka! A w grzywie niegrzecznej Schowane dwa, czarne serduszka Ukryte w przydługich rzęskach Choć ciałko nieposłuszne Potrzebuje ze serca podpórek Rączkę do przodu dać Ta ciocia będzie przy nim już stać I razem z nią tą rączkę wysunie A ono śpiewa tak pięknie, jak tylko umie I tak bez przerwy rytm i słowa gubi Kręci elipsę tym swoim ciałkiem Teraz już tańczy na główce z wiankiem Ta mała święta pięknie wiruje, Bo ona życie po swojemu czuje I taka ufność z niej teraz tryska To niemożliwe duszy pragnienie By samemu do przodu rączkę swą dać I jeszcze piękniej i srebrzyściej śpiewać! By z całych sił kręcić te kółka Jak w locie mała czarna jaskółka Koniec zabawy! Siadamy w kręgu! Ciałko i teraz potrzebuje podpórek Odpoczywamy ... a jej pragnienie do nieba leci Tam go zaniosą Anieli z kwieciem! Całuję bratanicę- małą pięcioletnią Zuzię, która taka właśnie jest….i jest taka kochana! Napisany: 2006-06-04 Dodano: 2006-06-06 00:03:17 Ten wiersz przeczytano 319 razy Oddanych głosów: 30 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej »

do przodu prawą rękę daj