🦐 Hodowca Trzody Chlewnej Dawniej

Sarbka była zasiedlona przez gospodarzy niemieckich. Głównym źródłem dochodu ludności była hodowla bydła i trzody chlewnej. Hodowli sprzyjało posiadanie łąk nadnoteckich, a w Sarbce łąk i pastwisk koło nadleśnictwa. Kiedyś, gdy istniał w Sarbce majątek, musiała tam być prowadzona na większą skalę hodowla owiec. Hodowla trzody chlewnej w USA. Amerykańska hodowla trzody chlewnej notuje spadki, ponieważ kurczą się zasoby świń. Według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) na dzień 1 czerwca 2021 r. w Stanach Zjednoczonych było 75,65 mln świń; to 1,71 miliona świń, czyli 2,2% mniej niż dwanaście miesięcy wcześniej. Pozytywne wieści dla producentów trzody chlewnej napływają z małej niemieckiej giełdy tuczników. Dzisiejsza licytacja zakończyła się wyprzedażą wystawionych świń, choć trzeba mieć na względzie, że nadal mamy do czynienia z niską podażą. Co ważne, wyraźnie wzrosła cena aukcji, która przekroczyła 2,20 zł/kg (klasa E wbc). Nowoczesne technologie a hodowla trzody chlewnej. Hodowla świń jest ważną częścią przemysłu hodowlanego. Pomaga rolnikom produkować więcej mięsa i mleka, aby zaspokoić rosnący popyt. Jednak hodowla świń to pracochłonny proces, który wymaga dużo czasu i wysiłku. Rolnicy muszą między innymi dbać o świnie, karmić je i Według VEZG „możemy patrzeć z nadzieją na nadchodzący tydzień. Oczekuje się dodatkowych podwyżek – czytamy w portalu Agrarheute. Według stowarzyszenia niemieckich producentów trzody chlewnej ISN, ostatnie dni były przełomowe dla rynku wieprzowiny. Ceny za świnie rzeźne wzrosły od 3 do 6 centów w wielu państwach Odkryj 178 wyników dla zapytania: Hodowla trzody chlewnej • świętokrzyskie • Skorzystaj z bazy polecanych firm • Poznaj oferty • Porównaj opinie o firmach ☎ Sprawdź dane kontaktowe • pkt.pl Rolnicy rezygnują z hodowli trzody chlewnej. Marian Ciszewski. 9 lutego 2021. Jeszcze w 2002 r. ponad 760 tys. gospodarstw w Polsce zajmowało się hodowlą trzody chlewnej. W ciągu 18 ostatnich lat hodowlę zakończyło niemal 657 tys. polskich rolników. Analiza zmian na rynku trzody chlewnej w Polsce w 2020 r. foto:pixabay.com. Najwięksi producenci mięsa z kurcząt rzeźnych oraz jaj w Europie. Zmieniające się nawyki żywieniowe konsumentów sprzyjają dalszemu rozwojowi branży drobiarskiej. W związku z tym produkcja mięsa z kurcząt rzeźnych wciąż ulega intensyfikacji, a Polska jest znaczącym graczem, nie tylko na rynku europejskim, ale także światowym Hodowcy trzody chlewnej pracujący z maciorami muszą odpowiednio zorganizować całą produkcję, aby była ona rytmiczna i powtarzalna. Stado podstawowe funkcjonuje najczęściej w cyklu jedno bądź trzytygodniowym. Największe pogłowie trzody chlewnej Chiny (465,5), USA (66,41) i Brazylia (38,24). Analiza SWOT- rynek wieprzowiny: Mocne strony: ฀ duży potencjał produkcyjny tkwiący w rozproszeniu chowu i małym zakresie specjalizacji, a także w możliwości zmian technologii produkcji ฀ możliwość poprawy opłacalności chowu poprzez obniżenie Liczba zarejestrowanych stad trzody chlewnej w Polsce, jak wynika z danych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) z 4 stycznia 2023 r., wynosi 56,1 tys. Liczba stad świń w ciągu 3 miesięcy, jak informuje Gobarto Hodowca na podstawie danym ARiMR, zmniejszyła się o prawie 3,1 tys. 2. Transport zwierząt i produktów przez obszar, o którym mowa w ust. 1, jest realizowany: 1) bez zatrzymywania lub rozładunku na obszarze objętym ograniczeniami; 2) w pierwszej kolejności z wykorzystaniem głównych autostrad lub głównych połączeń kolejowych oraz. 3) unikając przejazdu w pobliżu zakładów, w których utrzymywane xihxmfy. Wydajność hodowli trzody chlewnej rośnie znacząco wraz z poprawą warunków utrzymania i dobrostanu. Takie podejście pomaga też zadowolić konsumentów, którzy coraz bardziej martwią się o pochodzenie żywności i dobrostan zwierząt, z jakich się ją produkuje. W tym celu podejmuje się obecnie sporo prac badawczych dotyczących optymalnych warunków utrzymania zwierząt. Praktyki produkcyjne, stosowanie leków, bezpieczeństwo biologiczne, systemy żywienia, transport i standardy dotyczące dobrostanu muszą być zgodne przynajmniej ze standardami minimalnymi w hodowli. Szczęśliwe świnie w Chalala Farms Na farmie Chalala Farms w Południowej Afryce bada się optymalne warunki hodowli trzody chlewnej. Naukowcy pracujący na tej doświadczalnej farmie wypraktykowali, że dojrzałe osobniki radzą sobie najlepiej w temp. 18-20ºC i wilgotności 60-80%. Mogą tolerować temp. do 25ºC, ale większe mają już negatywny wpływ na wzrost, rozmiary miotów, a nawet liczbę martwych urodzeń. Wykorzystuje się tu wentylację wymuszoną, aby obniżyć temperaturę i równomiernie rozprowadzać powietrze w budynkach. Dojrzałe świnie są utrzymywane w stałej temp. 23ºC. Nie są wymagane urządzenia grzewcze, bo warunki klimatyczne w Afryce rzadko tego wymagają. Jedynie prosięta trzeba dogrzewać promiennikami podczerwieni w kojcach porodowych, stawianymi ok. 50 cm od loch, by nie przegrzewać samic. Temperatura jest zwiększana i utrzymywana na poziomie 29°C, gdy prosięta wchodzą do samodzielnych jednostek, a potem zmniejsza się ją o 0,5 a 1ºC na tydzień, w czasie ich 7-tygodniowego chowu. Prosięta przeznaczone do remontu stada zostają w specjalistycznym zamkniętym obiekcie, a osobniki selekcjonowane na rynek, idą do oddzielnego działu jako zwierzęta rzeźne i są sprzedawane po 21 tyg. Obsada w zagrodach warchlaków wynosi 0,35 zwierząt/m2, a w zagrodach hodowlanych 0,95 zwierząt/m2. Zarządzanie zdrowiem i zapobieganie chorobom W Chalala Farms podejmuje się wszelkie możliwe środki ostrożności, by świnie były w dobrym zdrowiu i kondycji. Ma to zapewnić maksymalnie wysoką wydajność hodowli trzody chlewnej. Dojrzałe świnie stoją na stropach betonowych, a warchlaki i młodzież na plastikowych listwach. Spadające przez nie odpady zbierają się pod spodem i trafiają do oczyszczalni obornika. Potem są wykorzystywane jako nawóz pod uprawy ziarna na paszę dla świń. Plastikowe listwy podłogowe są cieplejsze i wygodniejsze dla młodych zwierząt. Maciory trzymane są na żeliwnych listwach w kojcach porodowych, bo ich cielska są już zbyt ciężkie dla podłoża z plastiku. Wszystkie urządzenia są czyszczone, dezynfekowane i suszone po opuszczeniu zespołu przez świnie, a przed wprowadzeniem nowej partii. Koryta do karmienia są regularnie spłukiwane wodą. Woda dostarczana do gospodarstwa jest testowana dwa razy w roku pod względem jakości. W całym zakładzie produkcyjnym utrzymywana jest rygorystyczna ochrona biologiczna i kontrola dostępu, a obszary produkcyjne podzielono na strefy, co ma zapobiegać wprowadzeniu i rozprzestrzenianiu się ewentualnych chorób (np. świński zespół rozrodczo-oddechowy i choroby endemiczne, jak afrykański pomór świń i pryszczyca). Każdy obiekt wchodzący i wjeżdżający jest obowiązkowo dezynfekowany. Wszyscy muszą też korzystać z wyznaczonych tras technologicznych pomiędzy jednostkami produkcyjnymi, by choroby nie przenosiły się z jednostki do jednostki. Gospodarstwo corocznie przechodzi audyt sprawdzający przestrzeganie wymogów bezpieczeństwa biologicznego i dobrych praktyk zarządzania. Co najmniej co drugi miesiąc monitorują je w tym celu państwowi lekarze weterynarii. Świnie są też szczepione przeciw chorobom, na parwowirusy, leptospirozę, Escherichia coli, cirkowirusy. Antybiotyki i inne leki stosuje się wyłącznie u osobników chorych. Reżim karmienia Zwierzęta otrzymują racje żywnościowe ustalane przez dietetyka i dostosowane do swej fazy produkcyjnej (zindywidualizowana ilość paszy na podstawie kondycji). Produkcyjna wydajność hodowli trzody chlewnej jest tu mierzona podczas i po sztucznej inseminacji oraz 8 tyg. później. Lochy są oznaczone elektronicznie, a podajnik odczytuje ich etykietę i zadaje prawidłową ilość paszy. Specjalny program komputerowy ostrzega przy tym, które zwierzęta jedzą za mało. Świnie są inteligentne i uczą się korzystać z tych tras karmienia zwykle w ciągu jednego dnia. Prosięta mają delikatne układy trawienne, przez co są podatne na problemy żołądkowo-jelitowe. Podczas gdy na farmach odsadza się je zwykle od matki po 21 dniach, to w Chalala Farms dopiero po 28 dniach. Zmniejsza to szok odsadzenia oraz zapewnia lepsze zdrowie i mocniejszą budowę. Prosięta nie potrafiące ssać i nie otrzymujące wystarczającej ilości mleka od matek, są identyfikowane w kojcach porodowych i karmione indywidualnie. Do racji pokarmowych starszych prosiąt dodaje się kwasy organiczne, co pomaga równoważyć poziom pH żołądka i uodparnia na bakterie. Bibliografia: 1. Kriel G., Happy pigs make for good business, Farmer’s Weekly, ( r.) 2. Phillips L., Investing in animal welfare pays off for German piggery, Farmer’s Weekly, ( r.) Redakcja Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj Tu nie można mówić spokojnie. Ciągnęliśmy to, do tego roku. To fatalny rok. Mamy pełne chlewnie i nie możemy sprzedać świń - mówił Jarosław Wojtaszak hodowca świń z Lubelszczyzny. Jarosław Wojtaszak, AGROunia rolnik z Lubelszczyzny, 2,5 roku obecnie w strefie czerwonej, teraz już różowa – tak przedstawił się jeden z uczestników sejmowej komisji rolnictw. Opowiadając na posiedzeniu o realiach funkcjonowania w strefie ASF i obecnym wsparciu finansowym, kierowanym do hodowców świń. - Dlaczego tak mało wniosków złożonych jest? Dlatego, że osoby, które pracowały, one pominęły rodzime hodowle. Hodowle, tam gdzie są lochy, produkcja prosiąt zostały całkowicie pominięte w tym wsparciu, chodzi mi o wyrównanie utraconego dochodu. Proszę państwa, rolnik, który zostanie objęty strefą czerwoną, nawet jeśli nie trafi w strefę zagrożoną czy zapowietrzoną, to on traci odbiorców. Ja jestem doskonałym tego przykładem. Zmuszony zostałem do tuczu. Z drugiej strony, jakoś to będzie, przetrwam to. Okazuje się, tu są specjaliści, którzy pomagali tworzyć ten kalkulator, nie wiem kto, ale na pewno nie hodowcy, którzy mają cykle zamknięte i produkcje prosiąt. Dlatego, że nie zgodziliby się na takie wsparcie. To jest wsparcie typowo dla cyklu otwartego i tuczu. Tam można sobie regulować, kombinować, pozwalać sobie na pewne elementy, które poprawią wyniki obliczenia. Ale przy cyklu zamkniętym, gdzie jedna maciora goni drugą, gdzie prosiak musi być przesuwany w cyklach co trzytygodniowych, tygodniowo, czy pięciotygodniowo – to zależy od rodzaju produkcji. Przy tuczu jest niemożliwe „kombinowanie”. W cyklu zamkniętym przesuwanie sprzedaży nie jest możliwe, dlatego, że mamy ograniczoną ilość budynków i ograniczoną ilość pomieszczeń. W kalkulatorze jest taka zasada: musisz sprzedać taniej, niż sprzedawałeś wcześniej. Powiedzcie mi państwo jak to jest możliwe? Sprzedam tucznika za 3 zł/kg, mam 300 zł. Średnia sprzedaż prosiaka, którą miałem była 200 zł/szt. Czy ktoś może mi odpowiedzieć, dlaczego porównywany jest tucznik do prosiaka? Hodowca mówił także o handlu zwierzętami pomiędzy strefami i trudnościach, które z tego powodu wynikają, nawet jeśli potencjalni kontrahenci są zlokalizowani blisko siebie. - 50 m za domem miałem strefę. 100 metrów ode mnie znajdował się gospodarz, który chciał kupić, przez 2 lata nie mogłem do niego sprzedać. Dopiero po jakimś czasie wytyczne GIW się zmieniły, że można było przemieszczać. Ja nie mogłem 100 m dalej przesunąć tych prosiąt, bo byłem zamknięty. A co teraz, jeśli robicie strefę czerwoną i w około niebieską? Przecież z tej strefy rolnik nie sprzeda. Wyrównanie mu się nie należy. Próbowaliśmy to wytłumaczyć, że produkcja prosiąt w cyklu zamkniętym i otwartym prosiąt jest całkowicie pominięta. Jeśli trafimy do strefy czerwonej, od samego początku jedziemy na stracie. Ten kalkulator nie jest stworzony dla polskiej produkcji. Tu nie można mówić spokojnie. Zapytajcie Radka, który mieszka ode mnie 40 km, zapytajcie Przemka, który mieszka 70 km, wszyscy jesteśmy hodowcami prosiąt w tej samej sytuacji, którzy zostali w okolicy. Ciągnęliśmy to, do tego roku. Ten rok jest fatalny. Połączenie tragicznej sytuacji ASF, gdzie 30 proc. krajowej produkcji wpada w czerwoną strefę, gdzie każdy zastanawia się skąd wziąć pieniądze na spłacenie rat. Mając jednocześnie świnie, stada, pełne chlewnie, nie mogąc ich sprzedać, a kolejne chlewnie rosną z prosiakami. Przecież ci ludzie od razu wypadają z dofinansowań. Ja sobie nie wyobrażam jednej rzeczy, wy swoimi pomysłami, ich brakiem powodujecie, że górka mięsa w Polsce rośnie. W ciągłej sprzedaży, co kilka tygodni w cyklu produkcji prosiąt, wyrównanie strat po roku nie ułatwia utrzymania się na rynku. - (...) A my pchamy się w nie wiadomo jakie pomysły i dajemy ludziom po roku wyrównanie. Przepływ gotówki w moim gospodarstwie jest trzytygodniowy, tak jak cykl. Jestem 3 lata w strefie i dopiero pierwszy rok, jak mi się wyrównanie należało i pierwszy raz mogłem złożyć wniosek. I dlatego tak mało jest tych wniosków złożonych. Na koniec września było 673, rozpatrzonych 77, 61 wypłaconych. Na 200 wniosków złożonych w Lubelszczyźnie było tylko 7 rozpatrzonych na koniec września. Czy wy byście się zgodzili na utratę pensji na rok czasu, pracowanie charytatywnie? © Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. Nie jest dobrze Analizując kolejno ostatnie dane, nie napawają one optymizmem. Pogłowie, jak i liczba gospodarstw zajmujących się chowem trzody chlewnej, sukcesywnie się obniża. W Systemie Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt (IRZ) na początku roku 2021 liczba stad trzody wynosiła 103 659, z kolei na dzień zarejestrowano już tylko 80 006 siedzib stad posiadających zwierzęta z gatunku świnie. Oznacza to, iż od początku roku około 23 653 tys. stad świń (ponad 20%) zniknęło z rynku. Pogłowie świń w liczbach Według danych w roku 2002 pogłowie świń wynoszące 18 628,9 tys. (18,6 mln) utrzymywane było w 760,6 tys. gospodarstw, przy średniej wielkości stada 24,5 sztuk w gospodarstwie. W 2010 r. produkcją trzody chlewnej zajmowało się niecałe 400 tys. gospodarstw z pogłowiem 15 278,1 tys. świń (15,3 mln), przy średniej wielkości stada 38,4 sztuk. Z nostalgią, cofnijmy się do lat 70., kiedy to w Polsce zapoczątkował się dynamiczny wzrost produkcji wieprzowiny, osiągając w 1978 roku 22 mln sztuk. W tym okresie zmieniono nie tylko pogłowie świń, ale i podejście do samego procesu produkcji tuczników. Prace badawcze nad krzyżowaniem towarowym spowodowały bowiem poprawę efektywności produkcji. W kolejnych latach obserwowano chwilowe załamania liczebności, ale potrafiono w tamtych czasach tym sterować – gdy produkcja spadała poniżej 17 mln, podnoszono cenę żywca i wówczas stan trzody oraz produkcja żywca podnosiły się. Jakie są powody? W dzisiejszych czasach nie jest to takie proste. Powodów obecnego spadku pogłowia i stad trzody chlewnej można upatrywać albowiem w wielu obszarach. Niezaprzeczalnie, sytuacja pogorszyła się w momencie przekroczenia przez ASF granicy z Niemcami we wrześniu 2020 roku. Na sytuację spadkową wpłynęła również pogłębiająca się niska opłacalność spowodowana wysokimi kosztami środków do produkcji, między innymi soi czy rzepaku, które na przełomie listopada i grudnia 2020 roku zaczęły osiągać rekordowe ceny. Notowania zbóż paszowych również poszybowały w górę pod koniec roku 2020. Sytuacja cenowa środków produkcji nadal utrzymuje się cały czas na niezmienionym, wysokim poziomie. Przyczyny należy szukać w zwiększonym zapotrzebowaniu na soję czy zboża przez Chiny, które powiększają ciągle rosnące pogłowie świń w swoim kraju, i którym przewodzi teraz hasło „Loszki potrzebne od zaraz”, by zasiedlić jak najszybciej powstające fermy. Nie dziwi więc fakt, analizując aktualne i historyczne ceny zakupu warchlaków na chów, jak i ceny skupu tuczników na ubój, że polskim rolnikom jest coraz trudniej utrzymać się z chowu trzody chlewnej. Rolnicy już więc nie czekają na niewidzialną rękę, która przerwie tę milczącą zgodę na trwały spadek krajowej produkcji mięsa wieprzowego i likwidują produkcję. Kalkulacje rolnicze – tucznik w cyklu zamkniętym Tabela zawiera kalkulację chowu tucznika w cyklu zamkniętym, według cen brutto środków do produkcji z kwietnia 2021 r., opracowaną na podstawie wydawnictwa „Kalkulacje Rolnicze”. Założenia metodyczne do „Kalkulacji Rolniczych” znajdziecie Państwo na stronie naszego Ośrodka. Tabela 1. Kalkulacja chowu tucznika w cyklu zamkniętym Lp. Technologia żywienia Mieszanka uzupełniająca 10 % Mieszanka uzupełniająca 2,5 % Wyszczególnienie A Wartość produkcji 399 404 Tucznik kl. I (4,80 zł/l)1) 504 504 Prosię (-) -105 -100 1. Pasze z zakupu 173 141 2. Pasze potencjalnie towarowe 153 159 3. Inne koszty2) 29 29 B Koszty bezpośrednie (1+2+3) 355 329 C Nadwyżka bezpośrednia (A-B) 44 75 4. Praca maszyn własnych 23 23 5. Pozostałe koszty3) 49 47 D Koszty pośrednie (4+5) 72 70 E Koszty całkowite (B+D) 427 399 F Koszt jednostkowy (zł/kg) 4,74 4,41 G Dochód rolniczy netto (C-D) -28 5 Źródło: Opracowanie własne na podstawie „Kalkulacji Rolniczych” KPODR w Minikowie średnia cena żywca wieprzowego w kwietniu 2021 r., usługi weterynaryjne, znakowanie, koszty utrzymania budynków, koszty ogólnogospodarcze, koszty pośrednie produkcji pasz własnych. Justyna Kryger "Wieś Kujawsko-Pomorska", czerwiec 2021 r. Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do niego tutaj Warunki hodowli trzody chlewnej – w teorii i praktyce, fot. @Foca@ źródło: Warunki hodowli trzody chlewnej – z dniem 1 maja 2004 r. przepisy unijne stały się elementem prawa krajowego i wszyscy adresaci sformułowanych w nich norm mają obowiązek ich przestrzegania – także rolnicy w zakresie warunków hodowli trzody chlewnej. Prawo rolne oparte częściowo na przepisach unijnych, częściowo na przepisach krajowych, wprowadza minimalne standard w zakresie utrzymania trzody chlewnej. Praktyka pokazuje, że nawet minimum standardów nie jest jednak przestrzegane, choć od wejścia w życie przepisów minęło ponad 10 lat – to wystarczająco dużo, aby rolnicy mogli dostosować się do nowych norm. Warunki hodowli trzody chlewnej – minimalne standardy, czyli co? Rolnicy nie są świadomi, czy spełniają minimalne standardy hodowli trzody chlewnej, a nawet jeżeli doskonale je znają, traktują je z przymrużeniem oka. Przyzwolenie na łamanie podstawowych zasad hodowli trzody chlewnej nabiera charakteru powszechnego w polskim rolnictwie, czemu ostro sprzeciwiają się obrońcy praw zwierząt, słusznie powołujący się na przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856) i Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. z 2010 r., nr 56, poz. 344). Minimalne standardy można podzielić na wytyczne ustalone w liczbach oraz reguły hodowli trzody chlewnej ustalające nakazy bądź zakazy dla hodowców. = Rolnictwo – Sadownictwo – Ogrodnictwo – Ochrona Roślin – Maszyny Rolnicze – Nawozy – Środki owadobójcze – Hodowla zwierząt – Finanse i Prawo dla Rolnika Wytyczne ustalone liczbowo odnoszą się do: wymagań powierzchni kojca dla zwierząt utrzymywanych pojedynczo, albo grupowo szerokości otworów w podłodze szczelinowej szerokości beleczki w podłodze Reguły utrzymania świń odnoszą się natomiast do takich norm postępowania, jak: zakaz utrzymywania świń na uwięzi nakaz zaopatrzenia kojca w materiał umożliwiający budowę gniazda na 7 dni przed terminem proszenia nakaz odsadzania prosiąt najszybciej w 29. dniu życia nakaz zastosowania długotrwałego znieczulenia przy wykonywaniu zabiegu obcinania ogonków i kastracji po 7. dniu życia Wymienione normy postępowania to jedynie przykłady norm postępowania zaadresowanych do hodowców świń. Znacznie wyższe wymagania wprowadzono w odniesieniu do chowu ekologicznego świń, aby zapewnić im jak najwyższy standard dobrostanu. Minimalne standardy w praktyce czyli warunki hodowli trzody chlewnej Rolnicy w mniejszych gospodarstwach rolnych raczej nie mają problemu z przestrzeganiem minimalnych standardów wyznaczonych im przez prawo. Wynika to z faktu, że chów jest przeznaczony raczej na potrzeby gospodarstwa rolnego i ewentualnie lokalnej społeczności. Ze spełnieniem minimalnych standardów problem mają hodowcy przemysłowi, którzy są nastawieni na zysk i dążą do osiągnięcia jak najwięcej „towaru” przy jak najmniejszych nakładach i w jak najkrótszym czasie. Problem wypłynął już w 2012 r., kiedy zmieniono standardy w taki sposób, aby trzoda chlewna miała zapewniony dobrostan na wyższym poziomie. Komfortowe warunki hodowli świń nie spodobały się wielu hodowcom. Sankcją za niespełnienie wymogów jest odcięcie od dotacji, a także kary pieniężne nakładane przez inspekcję weterynaryjną. Minimalne standardy określone w ustawie o ochronie zwierząt oraz w rozporządzeniu w sprawie minimalnych warunków utrzymania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich to obowiązki, które zostały nałożone przez ustawodawcę na rolników, aby zapewnić zwierzętom odpowiednie traktowanie i zapobiec nadużyciom. Nie oznacza to, że hodowca świń nie może zapewnić im lepszych warunków. Z taką postawą spotykamy się jednak rzadko, bo przy aktualnych cenach sprzedaży hodowców zwyczajnie na to nie stać. Tekst: Magdalena Lisek Post Views: 6 820 Jeżeli chodzi o horrory, jestem dyletantem. Umiem rozpoznać, ale w subtelnościach gatunku tak średnio się orientuję. Gdy więc trafiłem kiedyś na kategorię „body horror”, zacząłem się zastanawiać, jakiż to zdeprawowany umysł poświęcałby całe książki (lub opowiadania) opisom niszczonych, deformowanych, przechodzących mutacje ludzkich ciał? Dlaczego ktoś miałby o tym czytać? Czy tylko i wyłącznie, by dać upust chorym fantazjom i potrzebom? Kiedyś tak mi się wydawało. No ale mi się wiele wydawało kiedyś i wciąż się uczę nieufności w stosunku do moich oczekiwań. Po książkę sięgnąłem przypadkiem, bez wcześniejszych założeń najmniejszych, bez znajomości innych dokonań autora. Daję zawsze pierwszeństwo tekstom, nie autorom. Kobieta z fatalną fryzurą, deformującymi twarz okularami, z wyeksponowanym imponującym biustem poluje na autostopowiczów. Dobrze zbudowanych mężczyzn. Jeżeli takowy nie ma rodziny, znajomych, nie wydaje się być chorym, kobieta wstrzykuje mu truciznę i uprowadza na farmę, gdzie hoduje się ich na mięso. Zapakowane mięso trafia do odbiorców, którzy nie są ludźmi. Tak to wszystko w największym skrócie wygląda i odsłania się przed czytelnikami mniej więcej po 1/3 książki. Nie chodzi więc o typowe powolne odkrywanie tajemnicy, która dopiero na ostatnich stronach książki ma ogłuszyć odbiorcę. Nie. Chodzi raczej o nieustanne trzymanie tego garnka na wolnym ogniu. Czytelnik nawet nie zauważy, że się ugotował. Powieść oferuje kilka cudownie intrygujących pytań, które brzmią na pozór tylko jednoznacznie. W większości powieści grozy ofiarami najczęściej padają osobnicy słabsi od mordercy/porywacza/potwora. Bezradna i bezsilna ofiara potęguje strach. Tutaj jest odwrotnie – łupem padają bez wyjątku silni, umięśnieni, wysportowani mężczyźni, którzy przypadkowo znaleźni się na poboczu drogi szybkiego ruchu, licząc na uśmiech losu. Co może niepokoić? Odczytałem to natychmiast jako metaforę końca tradycyjnie rozumianego patriarchatu. To właśnie ten męski typ zawieszający wzrok na odsłoniętym dekolcie musi w końcu zostać pożarty przez siły, których nie rozumie lub je fałszywie interpretuje. A z drugiej strony może to być po prostu przestroga, by nie jeździć autostopem? Sama hodowla samców, których mięso ma trafić na stoły bogatych „obcych” to nic innego jak sprytnie odwrócony obraz mechanizmów przemysłu spożywczego, który opierając się na truchłach zabitych świń, krów, kur i gęsi dostarcza ludziom jedzonka na obiad. Wiem, że chwyt jest prostacki i ograny (co by było, gdyby to ludzi podawano z ziemniakami i sałatką?), ale Faber pisze o tym w wyjątkowo beznamiętny sposób przyjmując nie ludzką, ale konsumencką perspektywę. Brzmi to jak moralitet stworzony na potrzeby wojujących wegetarian, co jednak nie powinno odpychać. Nie ma w tym za grosz taniego sentymentalizmu lub tendencji. Pisarz na dodatek zawiesza tradycyjnie rozumiane rozróżnienie natury ontologicznej. Człowiekiem nazywany jest ten, kto po prostu stoi wyżej na drabinie rozwoju. Tak więc gdyby psy, koty lub konie były inteligentniejsze od nas, to one automatycznie stałyby się ludźmi. Nasza umiejętność pisania, konstruowania prostych mechanizmów, noszenie ubrań wcale nie czyni z nas korony stworzenia. Hodujących nas w klatkach „obcych” nie wzruszą niezgrabne próby porozumienia, bełkoty obciętych języków lub skreślone na klepisku słowo „litości”. Czy Faber nie stara się zabrać głosu w dyskusji o tym, czy nie nadać statusu równego człowiekowi tym istotom, które potrafią się z nami porozumiewać? W czym są gorsze od nas orangutany czy szympansy? Dlaczego trzymamy je w klatkach? A czy gdy na niebie pojawi się pojazd kosmiczny z „wyższymi i lepszymi” od nas, to wtedy ludzie spadną do poziomu zwierząt? Hodowlanych? Jedyny „obcy”, który upomina się o godność zwierząt (czyli nas, homo sapiens), robi to niejako z przekory, buntuje się przeciwko starszym, ale jego opór ma w sumie dość kabotyński wymiar a la Zbyszek Dulski znany z dramatu Zapolskiej. Wychodzi więc na to, że wszelki bunt zawsze skażony jest egoistyczną potrzebą bycia po prostu innym. Potrzebą, z której po prostu się wyrasta. Na koniec muszę wspomnieć o nieopuszczającym czytelników ani przez moment depresyjnej klaustrofobicznej atmosferze. Bohaterką jest już wspomniana wcześniej młoda dziewczyna, której całym sensem życia jest ciężka praca. Faber precyzyjnie rekonstruuje niemal pustelnicze życie istoty, która musi przynajmniej sprawiać wrażenie człowieka, by oszukać swoje potencjalne ofiary. Dziewczynie wystarczy stare zakurzone łóżko, cieknący prysznic, jeden komplet ubrań, miniaturowy telewizor i samochód. Jako nie-człowiek niczego więcej nie potrzebuje. Ale… jeśli popatrzymy na nią jak na jeszcze jedną sezonową robotnicę lub sprzątaczkę, która trafiła do „lepszego” miejsca, by odmienić swój uchodźczy los i nie odmienia go nawet o jeden procent? I pomyśleć, że zabierałem się za tę książkę jak za pierwszy z brzegu horror z pewnymi ambicjami.

hodowca trzody chlewnej dawniej